Vandaag zonder ontbijt op pad, want dat was pas vanaf 10 uur, geen pelgrimstijd! Maar gelukkig kon ik me voeden onderweg met bramen en druiven, die overal in enorme trossen langs de weg hangen, witte en blauwe, zoet en lekker. Het is nog net te vroeg voor de pluk helaas, het is een bekend wijn gebied hier, oa. Bairrada, heerlijke volle wijn die gul geschonken wordt, ik zag een groot standbeeld van Bacchus de god van de wijn zittend op een ton, en een citaat van Victor Hugo: God created water, but man made wine. En dan is er natuurlijk nog de vinho verde, lekker fris met bubbeltjes, en de beroemde port (Porto), wit en rood in variaties.

Het is bewolkt en warm, prima loopweer, en het gaat duidelijk richting september, kastanjes, eikels, bloeiende heide, kleurende bomen, kweeperen, appels. Wandelen vooral over asfalt, van dorpje naar dorpje, , het is een ander soort camino, maar wel gezellig. Ik kwam mijn mede-pelgrim weer tegen, en we hebben samen gelunchd, hij een groot stuk vlees, ik ham en meloen. Hij heet Joan, 48, en vertelde me zijn geschiedenis, die me niet verbaasde, nl dat hij tot zes maanden geleden zwaar verslaafd was aan de drank en coke. Gezien zijn persoonlijkheid en gedrag had ik al een beetje besloten om de volgende dag alleen te gaan lopen, teveel negatieve energie voelde ik, en dat is goed zo, zo gaat dat geregeld op de camino, positief of negatief.

Slapen bij Felipa, die een residencial (portugese hostal) en albergue runt, mooie kamers met vier bedden, 10 euro, en het alleruitgebreidste ontbijt dat ik ooit heb gezien voor 3 euro. 's Avonds en 's nachts heeft het heel hard geregend, en overdag droog, perfect. Veel dingen zijn weer anders hier dan in Spanje, bv het feit dat niet alleen iedereen uitgebreid luncht op zondag, maar dat ook daarna echt alles dicht is. Ik heb boodschappen gedaan, en zelf groenten gegrild, met kaas, boerenbrood, ui en knoflook, pimentes de padron, en cava, in de mooie keuken, lekker.

Maandag 24 Augustus 2015 - ALBERGERIA A VELHA -16 KM (64 TOTAAL)

Nog steeds veel lopen langs de weg, een stukje zelfs over een enorme brug met vrachtwagens die dicht langs je achter elkaar voorbij denderden. Daarna gelukkig een mooi stuk over een oude romeinse weg, yin en yang, altijd is er de balans. Het diakonessenhuis waar ik wilde slapen, wat in mijn gids stond, was dicht, dus na veel vragen beland in een motel, een rij deuren zoals in amerikaanse films, en eten tussen de chauffeurs : soep+vet vlees met rijst,aardappels, salade+vla+karaf rode wijn voor 10 euro, geen culinair hoogstandje, maar geserveerd door van de alleraardigste, warmste, oprechtste mannen die ik ooit heb ontmoet, in de veertig, niet moeders mooiste, maar overstromend met persoonlijke aandacht. Wanneer ik zei dat alles ok was, en lekker, en hem bedankte, iedere keer lichtte zijn gezicht op, hij leeft voor het gelukkig maken van zijn klanten. Wat zou het een mooie wereld zijn....

Lieve allemaal, het blijft een wondere wereld, nooit saai, altijd leerzaam, tot snel, lief zijn voor jezelf, buen camino, Willemijn.