Het was fijn dat ik vroeg in Cordoba aankwam, het eerste stuk had ik een lift gekregen van iemand uit het hostal, het is toch niet het mooiste stuk, en dan heb ik lekker 2,5 dag om te toeristen, 2 nachten in een aangeraden hostel in het centrum. En wat is Cordoba de moeite waard, wat een bijzondere historische stad met een bijzondere sfeer, intiem en innemend. Ik bezoek hetflamenco-museum, met een zeer gecompliceerde geschiedenis, tientallen verschillende vormen, artiesten, emotionele passionele muziek en dans. Het museum des Belles Artes, mooi en oud, en 's avonds een flamenco-show, niet al te toeristisch. Ik eet hier en daar een hapje in een van de honderden vaak zeer oude tentjes. De volgende dag uitgetrokken voor de Mezquita, wordt kathedraal genoemd, het enorme gebouw van moorse origine, met 1200 zuilen, symmetrisch verdeeld over een gigantische ruimte, in gefilterd licht. Dat mensenhanden zoiets kunnen creeen, het is druk, maar stil, iedereen is zo onder de indruk. In het midden werd in 1532 een katholieke kapel aangelegd, aan de zijkanten bevinden zich vele heiligenruimtes, maar ook arabische gebedsruimten, het is een harmonieus geheel, het voorbeeld van de symbiose tussen de geloven. In de bloeitijd van het kalifaat was vlakbij de grootste bibliotheek ter wereld, 40.000 boeken. Buiten bevindf zich de Patio de Naranjas, sinasappelen, grote open ruimte met de bomen in symmetrie. In het grote oude centrum bevinden zich overal patios, in moorse stijl, binnenplaatsen die beschermen tegen de warmte en de kou, rijkelijk versierd met bloemen en kunstsmeedwerk. Gek genoeg is het de eerste dag niet eens zo mooi weer, in de warmste stad van Spanje, bewolkt en ' s nachts regen, hier zijn ze er blij mee. Ik kom in gesprek met verschillende aardige mensen, en voel me relaxed en bevoorrecht en dankbaar.

WOENSDAG 17 JUNI - CORDOBA - CERRO MURIANO - 18 KM (247 TOTAAL)

De stad uit en gelukkig een volkomen ander landschap, ik ben wel klaar met die dagenlange olijfgaarden, hoe mooi ze ook zijn, nu weer iets anders. Het is heide-achtig, met rotsen, en dehesa, het grasland met struiken en vooral eikenbomen, het ruikt lekker, en de vogels en insecten zijn terug. Het klimt en daalt, bij lekker warm weer, de diepblauwe andalucische lucht is terug, met zijn bijzondere licht. Langzaam klimmen naar 600 meter, en een ver uitzicht naar achteren over de stad en de heuvels. Fysiek gaat het nu weer als vanzelf, dat voelt heerlijk, de rugzak wordt onderdeel van je lichaam. In Cerro ga ik naar de nederlandse albergue van Gert-Jan en Maria, die ik vorig jaar in Santiago de Compostela heb ontmoet toen ik er werkte op het pelgrimskantoor, en zij twee weken de hollandse huiskamer deden. En ja hoor, ze zijn op vakantie, de hospitalero Jinez vangt me op, en ik heb mijn eigen kamer, alles donativo, geweldig, er is een buitenkeuken, en een zwembad, het is intussen bloedheet geworden, 's Avonds echt lekker hertevlees gegeten in het lokale restaurant-bar, met goede rode wijn. En dan word ik uitgenodigd voor de bbq de volgende middag, die Jinez organiseert samen met zijn vrienden van de Jacobs-associatie van Cordoba, er komen er vijf. Ik draag mijn steentje bij, door salades en gegrilde groenten te maken, en sauzen, voor de rest is er vooral heel veel vlees en vis. De lekkerste sardienen die ik ooit heb gegeten uit Malaga, alles komt van het houtvuur, chorizo, lamskoteletjes, op tafel olijven, kaas, ham, worst. Iedereen heeft wijn meegenomen die geproefd moet worden. Ik maak kennis met Manolo, commissaris van politie, een van zijn agenten, Juan, en nog een paar stoere mannen, de ex-bankier doet het vuur. Ze zijn heel erg aardig, we praten over de camino, Spanje, politiek, het leven in Andalucia. Er wordt gebeld naar de plek waar ik de volgende dag slaap, om door te geven dat ik een kennis ben, zo gaat dat hier. Ik heb veel water gedronken, maar rol toch wel redelijk rozig mijn bed in om 21.00 uur, we zijn om 15.00 uur begonnen, en er moet morgen gewerkt worden.

Het wordt steeds warmer, vooral de avonden, en ik geniet. Heb een mooie midzomer zondag de 21e, lief zijn voor elkaar, tot snel, Willemijn.