Bij het weggaan kwam de beheerster naar me toe, of ik wat handcreme wilde, die beschermt tegen de zon, en toen een armbandje brak, kwam ze even later twee nieuwe brengen, eentje had haar dochter gemaakt, ik kreeg de indruk dat ze blij was met een vrouw te kunnen kletsen. Op pad, de olijven weer in, het is zwaar bewolkt met voortjagende hollandse wolkenlucht, een harde wind, maar de temperatuur is heerlijk om te stappen. In een groot deel van Spanje is het noodweer, met overstromingen en hagelbuien, en 15 graden temperatuurverschil, de media stoppen niet over de klimaarveranderingen, zeer ongebruikelijk voor deze tijd van het jaar. Het enige wildleven wat ik zie, zijn heel veel konijntjes. Ik loop evenwijdig aan de Rio Guadajoz, en picknick met crackers schapenkaas en fruit. Castro ligt in het vruchtbare rivierdal, met veel tuinen en landbouw. Het heeft een beeldschoon oud centrum, met smalle stegen met mozaiek-keitjes zonder auto's, en mooie witgepleisterde huizen met heel veel bloemen. Het is weer een typisch Pueblo fortaleza, met vestingmuren, eerst romeins en later muslim. Ik haal de sleutel van de albergue bij een jonge formele agent in een prachtig politie-bureautje, gevestigd in de Casa Mendoza, het vroegere paleis van deze graaf met een mooie patio, en een beeld van Cervantes, die hier in 1587 heeft gevangengezeten, wegens sjoemelen met geld, en hier de eerste alinea's van Don Quijote schreef. De albergue in een oud huis tegenover de kerk heb ik weer voor mezelf. Wanneer ik om een uur of 20.30 aan de cana met slakken ga, ben ik natuurlijk de eerste, ik eet wat vis, en om een uur of tien slenteren de bewoners naar binnen, alle leeftijden door elkaar.

ZATERDAG 13 JUNI- CASTRO DEL RIO- SANTA CRUZ- 22 KM (205 TOTAAL)

Na eerst een stuk langs de snelweg, over brede, witte kalksteenpaden, eindelijk wat meer afwisseling met graan, stro, en grote velden zonnebloemen, met hun vrolijke gezichtjes. Halverwege zie je het dorp Espejo op een heuveltop liggen, flink klimmen het dorp in voor een lunch met een bocadillo worst. Terug de velden in, en het waait hard, raar weer met op en neer gaande temperatuur. In Santa Cruz slapen bij Casa Jose, bekend om het warme onthaal van pelgrims, met een ober die net zo aardig is als hij lelijk is, hij lijkt op een starwarsfiguur met vooruitstekende tanden. Na de douche en siesta zalig eten, zeevruchtensalade(salpicon)+gefrituurde visjes-salade+verse kaas met honing+heerlijke witte wijn. Slapen als een rosa.

Lieve allemaal, het gaat heel goed en ik geniet, het is weer een mooi, nieuw avontuur. Heb een mooie midzomer, lief zijn voor jezelf, Willemijn.