Korte etappe vandaag, beter voor de planning van morgen. Toen ik de pas overging, dacht ik te zien dat het ergste klimmen en dalen voorbij was, nou mooi niet dus. Via een steile afdaling een ravijn in, een middeleeuwse brug over, klimmen naar dorpje La Atalaya, en dan 2 km gestaag klimmend omhoog. Het is inmiddels voor het eerst echt andalucisch warm, vrijwel geen wind, in Cordoba, 120 km verderop, de heetste stad van Spanje, 39 graden, hier zeker boven de 30. Zoals altijd is na de grote inspanning de beloning daar: op de top bijna 360 graden rondom ongelooflijk uitzicht over de provincies Sevilla, Cordoba, en Malaga, diep inademen en genieten. Hier liggen ook de ruines van een 16e-eeuws voormalig Franciscaner klooster. Dan 2 km afdalen, eerst het gehucht El Cedron, een joodse nederzetting met de gerestaureerde gemeenschappelijke oven, en dan La Moheda, een moorse nederzetting. Allemaal bewijzen van de eeuwenlange gemengde geschiedenis hier. Na mijn ding te hebben gedaan in alweer zo'n mooie luxe albergue middenin Cuevas Bajas, zit ik op een vol terras met zicht op de kerk het schouwspel van Corpus Cristi te bekijken. Een van de vele, vele feest-, heiligen en productdagen in Spanje, of provincie, of dorp. Kinderen in communiekleding, gekleed als mini-bruidsparen, dragen een christusbeeld door de straten, een kleine processie, en de vrouwen zingen, mooi. Ik leg aan twee engelse vrouwen, die hier al vier jaar wonen en geen woord spaans spreken, uit waarover het gaat.

MAANDAG 8 JUNI - CUEVAS BAJAS - LUCENA - 26 KM (126 TOTAAL)

Over het asfalt, niet veel gelukkig deze camino, naar het volgende dorp voor koffie. Wel weer fijne uitzichten alle kanten op, cuevas betekent grotten, er zijn er hiet een stuk of 20, waar bandieten en revolutionairen zich verborgen, het is het dal van de Rio Genil. En de eindeloos doorgaande olijvenplantages. In Encinas Reales, de heilige eiken, praat ik met een oude boer, die het maar "duro", zwaar vindt wat ik doe. De eiken die hier vroeger stonden, zijn allemaal weggehakt voor de scheepsbouw (Armada). Het laatste deel naar Lucena is vreselijk, 4 km industriegebied, grotendeels leeg, crisis ten top. Het is heet, en stil, weinig vogels, men zegt dat dat komt door het vele vergif wat wordt gebruikt, denk daar nog maar eens aan bij je fles Bertolli, want het grootste deel wordt naar Italie geexporteerd. Lucena was van de 9e tot de 12e eeuw een joods centrum, met een groot fort, een universiteit, de Perla de Sefarad(parel van de spaanse joden), toen in 1148 de Islam arriveerde, vluchtten ze naar Toledo. In 1240 kwamen de christenen, en daarom wordt het ook de stad der drie culturen genoemd. Geen albergue helaas, slapen in Pension Sara, met doorverwijzing van de politie voor pelgrimprijsje. Alleen wat gedronken op gezellig plein, lekker bruin brood ( mis ik!) met kaas en groente op de kamer.

Lieve allemaal, het blijft indrukwekkend, zwaar, fijn, geniet van de lange dagen, lief zijn voor elkaar, tot snel, Willemijn