In Oviedo gearriveerd, en wat een ontdekking, een prachtige authentieke stad, doordrenkt van geschiedenis en ouderdom, prachtig oud centrum met pleinen, een kathedraal, heel veel kerken en schitterende oude gebouwen. En daartussen natuurlijk overal terassen met heel veel mensen en eten en drinken. Het is nog steeds heet, het leven komt vanaf een uur of 18 weer een beetje op gang. De voorspellingen zijn onweer en regen vanaf donderdag, ben benieuwd hoe dat gaat in de bergen...geen zorgen, ik doe voorzichtig!

De busreis naar de kust was vreemd, dan rijd je ineens met een gegantische snelheid door een landschap waar je eersder liep, heel raar gevoel. Ik kwam laat aan, meteen tentje ingedoken wamnt ik stierf van de honger, gamba,s- lamskoteletjes-sla-cheesecake-rode wijn. Ingestort en geslapen als een blok. Heerlijk om weer te stappen na drie dagen slenteren, meteen goed klimmen en dalen, over de Alto van ongeveer 1000 m. Prachtige paadjes, holle weggetjes, doodstil, naar het klooster van Valdedios in het dal, heel mooi sereen in the middle of nowhere, sober en indrukwekkend, rustig gezeten en alles overdacht. Daarna vergezichten bijna helemaal rondom, heuvels en bergen, eindeloos door. Slapen in kleine albergue in heel klein dorp, weinig mede-pelgrims, drie, eten in het enige dorpscafe, niet best, maar je bent er blij mee. De rust is wel lekker na de overweldigende drukte van die laatste twee dagen op de Camino Frances en Santiago.

In Pola de Sierra de Fiestas van de Virgen del Carmen, kippevel-kerkdienst met groot gemengd koor in de kerk, en daarna werd de maagd door het stadje gedragen, iedereen erachteraan. Je krijgt van alle mensen omhelzingen en zoenen en handen, heel lief en ontroerend. Daarna uiteraard allemaal borrelen en taperen en kletsen tot laat, vooral heel erg veel flessen cidra, gezellig.

Mijn munten zijn op, snel doortypen, ik hoor dat jullie eindelijk een beetje zomerweer hebben, geniet ervan zoals ik, lief zijn voor elkaar, neem een rose os een koude klets, tot snel, Willemijn.