Geloof t of niet, ik zit binnen bij de airco te typen, geen mens, of hond, op straat, het is hier 36 graden! Het is al een paar dagen warm, graadje of 29, ,s morgens bewolkt en ,s middags trekt het open, ideaal, elke dag gezwomen, en die oceaan is dan zo geweldig fris, het helderste water, heerlijk zand. Vandaag dus beetje overdreven, het dondert in de verte, ze roepen allemaal dat het gaat losbarsten, en ¨que calor¨!.

Maandag 30 km gelopen, naar Ribadisello, een wat grotere kustplaats verdeeld over twee oevers, geslapen in een geweldige jeugdherberg OP het strand, en nog schoon ook, blijft toch verwennerij voor 12,50 euro, ik geef op dit moment gwoon niet veel uit, en dan toch zo,n leven, een privilige, het eten en drinken is hier ook goedkoop. Het lopen viel eigenlijk mee, mijn conditie is zo langzamerhand echt toppie, lop heel gemakkelijk, vooral door het vele klimmen en dalen hier. Lichaam lekker afgetraind, ook niet verkeerd, en een boerenbruin kleurtje natuurlijk. Het stikt overigens van de schitterende, kleine, onbedorven stranddorpjes, echt een aanrader voor een vakantie, mensen...Niet alles volgebouwd en verpest zoals in de rest van spanje, veel landbouw, je zweert soms dat in de jaren vijftig bent. En o ja, kleine anecdote: ik liep alleen middenin de weilanden en de stilte, lekker te geniete, hoor ik ineens roepen en fluiten, ik kijk, iets verderop een hoofd boven het gras, de eerste tien seconden dacht ik nog, he een mede-pelgrim, en toen drong het tot me door dat onder de pet verder niets aanwezig was, en dat hij hij me wenkte....mijn eerste streaker/vieze man! Met een grote glimlach heel snel doorgelopen...

Dinsdag heerlijke wandeldag, mooie strandjes, leegte, wolken en warm. Slapen in La Isla, droomdorp met strandje, ik kan me zo voorstellen dat de Cote d,Azur of de Costas er in de jaren 50-60 zo hebben uitgezien, wat geweldig dat ze dat behouden. Bed bij dame en familie thuis, aan het strand (ik weet het, saaaaai), en verder helemaal niks, geen horeca, nada, brood met ham en wijn van ze gekregen, Ik zat , savonds bij de ondergaande zon bij het strand, en de tranen kwamen weer, van geluk...Ik loop inmiddels weer zonder mijn 3 vrienden, helaas hadden ze voor mij iets teveel haast, met pijn in het hart afscheid genomen, maar het is goed zo, dat is de Camino, het hoort erbij, en je leert er heel veel van. Ook heel fijn om de volledige vrijheid te hebben, in een groepje pas je je meer aan, en het was heel gezellig en heel veel lol en meer delen, maar dit is ook zo fijn.

Vandaag in Villaviciosa, beetje binnenland in, een diepe ¨ria¨waar we omheen moeten, zee-inham. Belachelijk heet, ik kan er goed tegen, maar dit heb ik nog niet veel meegemaakt, het laatste stuk over asfalt, voelde ik het letterlijk echt branden, niet normaal, douche en siesta, niemand op straat, en daarna zweet je gewoon door, echt van die Zuid-Spaanse toestanden. Bijkomend en wel leuk, is dat het hier het dorp van de cidra/cider is, die ze hier overal drinken, lekker fris en niet zoet., het is vergeven van de cidreria,s, heel vervelend.

Lieve allemaal, ik stuur wat van de hitte naar jullie, lief zijn voor elkaar, tot snel, Willemijn