Zoals jullie merken, is hier veel meer volop Internet aanwezig, dus kan ik een beetje actueel updaten, dat is toch prettiger. Overigens heb ik begrepen, dat een aantal mensen geen updates ontvangen, ondanks het feit dat ze ingeschreven staan, misschien daarom ook de weinige lezers de laatste tijd?

Anyway, de laatste dag in San sebastian was heerlijk, bleodheet, de rest van de stad verkend, de kathedraal, en op het strand gelegen. Helaas, ondanks echt goed oppassen en goed smeren, een kleine overdosis zon, aan de oceaan en met een windje. Verbrand en zonne-allergie, ik heb het vaker gehad, gevoelige huid, en een beetje slapjes. Rustig aan doen, doe ik toch al...En ik heb natuurlijk aan Willem Jan gedacht, 5 juni, wat gaat de tijd snel, dat is ook een van de grote redenen waarom ik dit doe, voor de tweede keer, mijn leven glipt me tussen de vingers door als zand, het gaat veel te snel, ik voel me 35 maar ben ouder, ik heb zoveel niet of te laat gedaan, je weet nooit wat er gebeurt, ik heb het zo veel gezien, gewoon nu doen wat je hart je ingeeft...

Woensdag 16 km gelopen naar Orion, zwaar want klimmen en dalen, zoals eigenlijke elke dag, maar o zo mooi : eerst een weggetje langs de zee, hier de Cantabrische, met een uitzicht en een ruimte waar elke project-ontwikkelaar een moord voor zou doen, maar hier alleen boerderijen, landbouwgrond, weiden, wat huizen, kennelijk mag/kan er hier niet gebouwd worden. In derest van de Spanje staan alle Costa,s vol, en de helft leeg. Verder alleen de stilte, geen auto,s, zelfs de oceaan is glad en rustig. Dan een prachtig stuk door een natuurgebied, met bomen en varens en heide. Appel gegeten in een weitje aan de zee, wat een paradijs. Laatste 3 km een lastige afdaling over een eeuwenoud pad, met keien dus, ik zal altijd liever klimmen. Een bord met: Santiago 787 km. Slapen bij Rosita, geweldige albergue op een heuvel met uitzicht op het havendorp Orio, grote tuin, een vrouw die helemaal in de Espiritu van de Camino is, op de goede manier. Ik heb nog geholpen, toen er een 73-jarige Franse meneeer binnenstrompelde, letterlijk het schuim om zijn mond, sprak alleen frans, niet geslapen en veel te lang gelopen. Veel mensen onderschatten het, het is veel zwaarder dan de gewone Camino, minder voorzieningen, en het is benauwd op het moment.Overigens ook nog een Hollander, die even een weekje kwam lopen, en het ontbijt echt niet vond kunnen , je eet toch niet alleen zoetigheid...Een pelgrim past zich aan.

Naar Zarautz slechts 6 km, maar wilde rustig aan doen, toch een beetje slapjes, naar je lichaam luisteren roep ik altijd, een mooie badplaats waar vooral gesurfd wordt, heerlijke golven. Hele middag siesta, was kennelijk nodig, voel me nu weer kiplekker. De spanning voor het voetbal is hier overal voelbaar, Spanje is natuurlijk ook favoriet. Het weer is frisser, graadje of 21, bewolkt, windje, maar heerlijk.

Lieve allemaal, dankjewel voor de reacties, zegt het voort, lief zijn voor elkaar, tot snel, Willemijn