In Spanje beland, en meteen is alles anders, de taal, en hoe hoe hard die uitgesproken wordt, hoe de mensen eruitzien, de sluitingstijden, het eten...Een klein stukje naar Irun, door een druk industriegebied helaas. Ik kan pas om 16 uur in de refugio hier terecht, zoals meestal in Spanje, even wennen, beetje rondlopen door de drukke stad en wat eten, acclimatiseren. Geen strand vandaag, maar dat komt nog meer dan genoeg, bovendien is het vandaag zwaar bewolkt, en voor het weekendzijn er zware onweersstormen voorspeld, dan hoop ik in San Sebastian te zijn.

Gisteren geslapen in een hele kleine gite, met 14 stapelbedjes in een hele kleine ruimte, en dat was het, maar je kunt douchen, en slapen, een pelgrim vraagt niet, maar accepteert. Jammer genoeg ook nog een paar onaardige fransen, een mevrouw die weigerde zachtjes te praten, je hebt toch van alles...Stuk gelopen langs de eindeloze baai met droogvallende modder, prachtig uitzicht met bergen op de achtergrond, toen het langzaam bewolkt werd, was er een schilderwaardig zacht grijsgroen licht, genieten. salade eten, uitgeput bedje in.

Ik zal vanaf nu meer schrijven, in Spanje veel meer Internet aanwezig, maar er zit hier een mevrouw heel hard aan de telefoon naast me te gillen, is mooi geweest. Ik ga de oude stad bekijken, tot snel, lief zijn voor jezelf, en het wandelpad naast de corniche was keurig gescheiden van de weg, en erg mooi, de oceaan in de diepte aan de ene kant, bergen aan de andere, gepicknicked met eindeloos zicht op de zee.... Willemijn