ON THE ROAD AGAIN!

Hallo allemaal, ze is met de voeten terug op de weg, en dat voelt heel goed. Na weer twee weken werken in de herberg, die heel mooi en leerzaam en intensief waren, de rugzak omgehesen, de stok in de hand, en lopen naar het westen.

Op zondag 22 km gelopen naar Bidarraye, en als kado de meest perfecte dag: blauwe lucht, warm, graadje of 28 maar met een briesje, de vogels en de krekels en de bloemenen de natuur en de hooiende boeren gaan tekeer, maar wat is het heerlijk om weer in die schitterende omgeving te lopen. Gepicknicked in het gras met de door Huberta liefdevol gemaakte beroemde herberg-sandwich met omelet-ham-kaas. Slapen in hotelletje, omdat de beide gites vol zaten met gillende teenagers, iets waar ik niet echt behoefte aan had, het is immers Pinkstervakantie. Lekker menuutje ,s avonds: soep+gebakken forel+knoflook-kip-friet-sla+taart+rode wijn, en vervolgens in een diepe slaap getuimeld, heerlijk uitgeslapen tot 10.30 uur, wat een luxe!

Maandag naar Espelette, best zware tocht, maar o zo mooi. Eerste deel evenwijdig aan de rivier de Nive, daarna flink klimmen, mijn tweede col al, na gisteren, ongeveer 1000 m. Gelukkig kracht opgedaan met lunch: crudites+worst+kaas, en toen uurtje klimmen in de hitte, met als beloning een uitzicht bijna rondom, (o ja, zwager, het is de Col de Roland!), eindeloos voortrollend landeschap tot aan de kust, tientallen kilometers, en wat een geluk dat het zo helder is. Espelette is een heel leuk plaatsje, bekend van de pimentes en het jaarlijks festival. Slapen bij heel vriendelijk kunstenaars-echtpaar, de dame van de pelgrims-gite was vergeten me te vertellen dat het dicht was vanwege Pinsteren, dus ik vroeg aan hun advies, en kon meteen blijven slapen, prachtig huis naast de kerk. Alleen wat ham en brood gegeten, doodmoe en niet echt honger meer...

Gisteren de mooiste dag qua omgeving en inspanning en beloning: De hele ochtend gestaag klimmen naar een nieuwe Col, warm, en uiteindelijk bovenop kwam ik een dame tegen die haar hond uitliet. Ze kon vanaf daar haar huis aanwijzen, en van rechts naar links Bayonne, Biarrits en Saint Jean de Luz aan de kust. Ze verzekerde me dat ze rijk was omdat ze hier woonde, en dat alle seizoenen iets hadden, in de herfst bv de eindeloze vluchten trekvogels. Wat een schoonheid, daar waren de traantjes, toen ik langzaam naar beneden liep, nog altijd zwaarder dan klimmen. In Saint Pee een sandwich kaas genomen, en besloten dat ik niet langer kon wachten om de zee te zien...Flink doorgelopen, om behoorlijk kapot maar zeer voldaan in St Jean de Luz aan te komen, een prachtige ouderweste badplaats met een halve-maan-baai, heerlijk strand. Spullen neergegooid en meteen de oceaan ingesprongen, wat een beloning, het water is fris en zalig, meer hoeft het niet te zijn...Maar goed ook, vandaag bewolkt en stukje frisser, prima wandelweer, ik ga naar Hendaye, 10 km langs kustpad. Uiteraard gisteravond vis gegeten aan de haven, mijn allerfavorietste bezigheid in de wereld, ik ben immers in een vorig leven vissersvrouwtje geweest.

Ik ben heel erg dankbaar dat ik dit mag doen, en vanaf nu met de oceaan aan mijn rechterhand, een nieuwe fase, ik ben heel benieuwd, het wordt weer heel anders, wat ben ik een bevoorrecht mens. Lieve allemaal, ik ben er weer, ik hoop dat het voor jullie ook een beetje mooi weer blijft, lief zijn voor elkaar, tot snel, Willemijn