Daar is ze dan eindelijk, na radio-stilte, om jullie te laten weten dat het heel goed met me gaat, ondanks een gewijzigde planning en het bereslechte weer.

Woensdag 18 april heb ik de trein naar Limoges genomen, om vandaaruit te bedenken wat te doen : naar huis, een andere route gaan lopen, in Zuid-Spanje op het strand gaan liggen, of...uiteindelijk na advies vragen en lang twijfelen, Hubertha van de herberg gesproken, en we kwamen op hetzelfde idee. Ze konden een extra handje goed gebruiken, en ik kon iets leuks gaan doen, eerder dan gepland, en we wachten af hoe het weer zich ontwikkelt, maar het was gewoon echt te koud om te lopen, niet een beetje, maar heel erg.

Ik heb de trein naar Bayonne genomen, via Toulouse, een hele lange, erg mooie rit, langs de Pyreneeen, vooral lang doordat onze trein een andere met pech moest duwen, parkeren bij een station, en weer een stuk achteruit, dus twee uur vertraging... De volgende ochtend de boemel naar Saint Jean Pied de Port, en vrijdag begonnen met werken, in de pelgrimsherberg L,Esprit du Chemin, middenin de oude hoofdstraat. Het is niet heel groot, maar een volledig oud prachtig centrum; helemaal gericht op pelgrims uit de hele wereld, die hier beginnen met hun Camino. Het pand zelf stamt ook uit de 17e eeuw, in de loop van 10 jaar volledig verbouwd tot een gerieflijke herberg met 18 bedden. Alsje meer wilt weten moet je maar op hun hele mooie site kijken.

Ik ben blij dat ik het deze beslissing genomen heb, want het weer is nog steeds miserabel : ,s nachts heel koud, overdag graadje of 10-12, harde koude wind, heel veel regen, en nu zelfs waarschuwingen vanwege sneeuwstorm. De pelgrims mogen sowieso de hoge route over de berg niet nemen, veel te gevaarlijk. Nu gaan ze door het dal, via Valcarlos. Het is in ieder geval heel bijzonder om mee te maken, elke dag, al die verschillende nationaliteiten, karakters, en vooral bijzondere verhalen.Je ontvangt ze, heet ze welkom,wijst ze een bed, en , s avonds eten we met zn allen aan lange houten tafels op de verwarmde binnenplaats. Ieder vertelt dan een beetje over zichzelf, de drijfveren, de inspiratie, of gewoon wie je bent. We maken een driegangenmaal, altijd beginnen met soep,heel leuk om te doen; wijntje erbij.

Endan heb ik ook nog hele leuke collega,s : Riekie en Herman uut Oldenzaal, in de zestig, supergezellig en relaxed en hardwerkend, en veel lachen ook. Want het is af en toe even hard werken, wanneer de kamers , smorgens schoon moeten, en de rest natuurlijk, boodschappen, koken, en alle andere dingen die erbij komen kijken, petje af voor Huberta en Arno die dit al 10 jaar 6 maanden per jaar doen, en alles op vrijwillige basis!

Lieve allemaal, het leven gaat nooit zoals gepland, en het is goed zo, ik hoop vanaf zaterdag weer twee weken te gaan lopen, via Lourdes vanuit het oosten hiernaartoe, en dan mijn officiele dienst in de herberg van 13 tot 29 mei, en dan naar Spanje. Laten we met zn allen hopen dat het binnenkort eindelijk een beetje warmer wordt, ook in Nederland, en geniet ervan. Lief zijn voor elkaar, tot snel, Willemijn