DAG 113 - GRANON/BELORADO : 16 KM
Totaal : 2297 km.
Geen goed begin van de dag, allereerst om 7.30 naar buiten geveegd, een vroegterecord, en waarom begrijp ik niet, want het was KOUD! Het heeft vannacht geregend, niets van gemerkt, dak van de kerk heeft alles opgevangen. Zware bewolking, modderige paden, niet mijn favoriet. Had automatisch mijn korte broek aangedaan, zoals al een week of 6, maar ik heb de pijpen uit de rugzak opgegraven en eraan geritst, weer even wat anders...Het blijft apart, die plotselinge verschillen, in die bergachtige omgevingen, wij kennen dat niet. Ben maar gaan internetten in het volgende dorp bij de Officina de Tourismo, kopje koffie erbij. Daarna saai stappen, evenwijdig aan de grote weg, heel veel vrachtwagens. En dan zijn er van die idioten die daar gaan fietsen, levensgevaarlijk, zo word je dus zo´n monumentje langs de Camino.
Slapen in Belorado, groot dorp met leuk rond plein, veel albergues, ik in leuke Cuatro Cantones, aardige hospitalero, 4-pers. kamer, heerlijk rustig. Hoe werkt dat dan, als je arriveert? Je hoopt altijd maar dat er plek is, maar nu maak ik me daar eigenlijk geen zorgen meer over, is er altijd wel, ik probeer wel de leukste/mooiste/authentiekste/aardigste uit te zoeken. J egaat zitten aan een tafeltje bij de ontvangende hospitalero, vrijwillig als staat/gemeente, niet als prive. Je geeft je credencial (pelgrims-paspoort), en ze schrijven je naam en nationaliteit en vertekpunt op, heel vaak dringt niet door dat ik uit NL vertrokken ben. Dan krijg je de lokale stempel in je credencial, ik heb ze ook uit kerken/musea ed, om te bewijzen straks in Santiago bij het bisschopskantoor dat je het ook daadwerkelijk gelopen hebt, om je Bul in het latijn te ontvangen. Betalen, van vrijwillige bijdrage tot 5-10 euro, schoenen uit en in de schoenenkast, je bed wordt aangewezen, ik vraag altijd om benedenbed, krijg ik wel, rugzak af en uitpakken, altijd direct. Doe ik al 4 maanden hetzelfde, alles uitpakken, alles zelfde volgorde, inpakken kan ik ook blind in 5 minuten, enorme routine natuurlijk. Douchen, soms relaxed eigen ruimte, kun je rustig drogen en insmeren, soms beetje behelpen en weinig privacy. Vieze kleren wassen, onder de douche meestel, of in de wasbak, ondergoed en sokken in ieder geval, soms broek of shirt, buiten zijn altijd lijnen voor drogen, of onder afdak. ´Schone´ kleertjes aan, heerlijk voel je je daarna. Vaak iets drinken dan, of siesta, of iets anders. Altijd maar afwachten met hoeveel man je in een kamer slaapt, soms grote zalen, meestal gemengd, soms niet, en belangrijkste: wie het zijn. Kan erg veel uitmaken voor de sfeer, en de rust die je gaat hebben ´s nachts.
Er was een duits meisje van 19, die op het terras met haar zakmes zat te snijden, en die vrijwel haar hele duim erafsneed, hysterisch, naar de dokter en door naar het ziekenhuis in Burgos. Ze dacht dat ze wel weer door kon lopen, nou mooi niet dus. Je moet altijd voorzichtig zijn, met alles, elke dag...
Diner:(in de alb.): soep+salade+spaans gerecht uit de oven kip-aardappel+rode wijn
Lieve allemaal, ´s middags weer hartstikke warm geworden, heerlijk, hoop bij jullie ook weer, tot snel, Willemijn
Reacties
Reacties
Hoi Willemijn,
Naar aanleiding van wat je schreef (over dat het niet altijd doordringt dat jij uit NL komt), vroeg ik me af of het eigenlijk wel echt tot mij doordringt wat voor gigantisch eind jij al gelopen hebt en nog steeds loopt...!
ik heb bewondering voor je!
X Hanneke
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}