Totaal : 1305 km.

Daar is ze dan eindelijk, ik leef nog, alles gaat heel erg goed, het is nog steeds elke dag genieten, maar dat Internet is gewoon een probleem, laat staan dat ik jullie foto;s kan laten zien, wat ik wel heel erg jammer vind. Hemelvaart en in Le Puy, de volgende grote mijlpaal, in verschillende opzichten : echte grote bedevaartplaats, ineens heel druk, honderden fransen die 10 dagen vrij hebben en allemaal dit stukje lopen, alles gereserveerd, frustrerend voor echte pelgrim, en ook nog een soortement van op de helft. Moeilijk om de komende 10 dagen slaapplaats te vinden, on vera, probeer me niet druk te maken.

Ik heb in de afgelopen 13 dagen weer zoveel gezien en meegemaakt, kan het helaas niet allemaal vertellen, probeer kleine samenvatting, alles in mijn geschreven dagboek. Door de bergen, Massif Central, auvergne, getrokken, af en toe zwaar, maar mooi, vooral toen het dan toch eindelijk is gaan regenen, paar dagen geleden. Alleen hier hoor, rest van Frankrijk, 42 departementen nog steeds nood-toestand qua water. Lastig lopen ineens, over losse stenen, steil klimmen en dalen, als het nat is. Rode bochel (cape), die door t landschap trekt. En eergisteren zelfs gewoon koud plotseling, dat is even wennen na 2 maanden zomer ! Nu warmt het weer op gelukkig, geef mij maar de hitte...Le Puy is fantastisch, kathedraal, groot metalen Mariabeeld op rots waar je in kan, doordrenkt van ouderdom en geschiedenis en geloof en Camino. Weer een pelgrimsdienst, waarin de priester elke pelgrim naar zijn nationaliteit vroeg, en zegende, mooi. Eerbied voot het grotere/hogere, zoals een goede vriend van me zei.

Algemeen: fysiek nog steeds super, knock wood, conditie duidelijk verbeterd, ik huppelde door de steile bobbelstraatjes van Le Puy als een berggeit. Zeker afgevallen, niet veel, eet teveel en te vet en te slecht. Doe elke ochtend avond mijn oefeningen, hoofd en lichaam, (Erik), en voel me heel goed, ontspannen en schoon. Marcel, dankjewel voor je mooie commentaar, je hebt gelijk, het gaat niet tuurlijk niet om het alleen maar bijhouden van de blog, dus heb dat in de afgelopen tijd dus beetje moeten loslaten, er was niks of dicht, maar ik weet dat veel mensen het lezen en leuk vinden...Het is zoals het is. de mantra van de pelgrim: het is de reis, niet de bestemming. Hopelijk binnenkort weer een klein verhaaltje. kleding is ook een grappig verhaal, 1 afgeknipte broek is al uit elkaar gevallen, hard wat dingetjes nodig, komt eraan want de pappa an de mamma komen langs met Pinksteren, en ma,s verjaardag !

Lieve allemaal, goeie verhaaltjes komen weer, gaat goed en verveelt nog steeds niet, integendeel, kijk uit naar volgende deel, mensen. Ik eet lekker, geen zorgen, alleen geen bruin brood, yoghurt, genoeg groente en fruit, doe mijn best. doe elkaar allemaal de groetjes, lief zijn voor elkaar, tot snel, 'chacun son chemin' zeggen ze hier, ieder zijn eigen weg, Willemijn