Totaal : 870 km.

Stuk via Auxerre afgesneden, teveel onnodige kilometers, had ik in Nederland al bedacht. Dit had wel tot gevolg dat vandaag lang en saai was, dus we hebben het er niet meer over. En ja lieve Eelco, blij van je te horen, het klopt dat het meestal meer dagelijkse praktijk is dan de diepte, ik schrijf er veel over in mijn geschreven dagboek, maar het blijft lastig, bij gebrek aan tijd/Internet, om dat allemaal te vertellen, al wil ik het graag. Doordat je zoveel tijd alleen met jezelf door brengt, word je enorm teruggeworpen op een paar dingen. Alle normale dagelijkse belemmeringen, sluiers, zijn er niet, dus je gedachten etc worden helderder en duidelijker. Soms is dat prettig, omdat het dingen/situaties/mensen duidelijker maakt, soms ook niet, omdat je met dingen in jezelf geconfronteerd wordt, die je normaal lekker wegstopt. Bijv ook herinneringen, er komt ineens van alles bovendrijven, wat diep in de laatjes zat, fijn en minder fijn. Maar alles bij elkaar ben ik ervan overtuigd, dat dit allemaal heel goed voor me is, en heel gezond, met name dus ook mentaal, buiten het fysieke, of nee, de combinatie.Terwijl ik loop, wat intussen zo vanzelf gaat, dat het automatisch gaat en dus geregeld bijna meditatief wordt, heb ik geweldige invallen en ideeen en gedachten en emoties voor al dat moois of voor mensen thuis, en eerst wilde ik zoveel mogelijk onthouden en vastleggen, maar nu heb ik dat een beetje losgelaten, het thema-woord natuurlijk, laat ze maar komen en gaan die gedachten, het is letterlijk en figuurlijk lekker schoonmaken, net zoals mijn huis, en dat voelt licht. En elke dag na het wandelen, na de douche, bij een drankje of het eten, schrijf ik toch nog veel, zoveel te vertellen...Heel vaak denk ik, ik wou dat ik dit even met ... kon delen, en dat heb ik dan eigenlijk al een beetje gedaan, voor mezelf. Ik denk natuurlijk geregeld na over wat dit nu eigenlijk is, wat het betekent, in mijn leven, wat ik ermee doe, hoe het me beinvloed, maar het is meer een stroom, een me mee laten voeren, dan een filosofisch moment. De hier-en-nu-momenten zijn voor mij totnutoe zo geweldig en positief, en de rest laat ik lekker rustig komen. En ja, door de eenzame momenten, die er uiteraard zijn, weet ik in ieder geval heel erg zeker hoe belangrijk familie en vrienden en sociaal beestje zijn, zijn. Binnenkort meer :-)

Lieve Wade, wou dat ik even op het balkonnetje kon!

Lieve allemaal, lief zijn voor elkaar, tot snel.