Totaal : 823 km.

Een dag met een gouden randje. heerlijk geslapen, de stilte is oorverdovend. Prachtig om te lopen, gloiende heuvels naar alle kanten, alle kleuren groen van de wijn, graan, gras, en een heel ver uitzicht. Het eerste dorp na een uur is Bragelogne, met 1 café, Le Cheval Blanc, uitgesorven, maar..koffie. Toen ik de barman hoorde praten, kon ik horen dat hij moeilijksprak, begin veertig, sikje, en toen ik wat beter keek : Parkinson. Redelijk onder controle, maar wel erg. Beetje gekletst over de Chemin etc, en toen ik vroeg of er brood te krijgen was ergens, zei dat dewinkel ernaast was, en dat hij even zou kijken of ze open waren..;loopt de deur door, ja kom maar, is gewoon van hem! Ik lachen, en toen ik even later vroeg of hij melk voor de koffie had, zei hij dat ze helaas de kou hadden moeten slachten, erg gelachen. Bij het afrekenen werd het erg lastig met het papiergeld en het trillen, ik hielp hem, en hij zie : ik ben ziek. Ik zei : ja dat heb ik gezien, is het wat ik denk dat het is? Ja. En is het progressief? Ja. dat is klote , zei ik, en ik keek hem aan en zijn ogen twinkelden, en hij zei : 'Il faut vivre', je moet doorgaan met leven... Ik heb hem bij het weggaan de hand geschud en bedankt, wat een inspiratie, er zo voor staan in dat dorp, en dan zo;n gevoel voor humor, ik neem hem op mijn tocht.

En dan slaap ik nu als bevoorrecht mens ook nog eens in de mooiste gite municipal totnutoe, in oud herenhuis-chateau middenin het dorp, in soort park, als een prinses, ongelooflijk, wat een leven..;de stijl is hier ook al weer anders, beige stenen, doet een beetje aan de Lot denken.

Diner : kaastaart + stoofvlees,boontjes + yoghurt + rode wijn

Tot snel, Lief zijn, Willemijn