Na een goed gesprek vanochtend met herbergierster Ine over onzekerheid, vertrouwen etc, om 10.30 de deur uit. Aarlanderveen, Papenveer, Zwammerdam. Bewolkt en fris, later een waterig zonnetje. Door het prachtige Nederlandse landschap : weilanden zonder hekken, sloten, jaagpad langs de vaart, leeg en stil, op het'lawaai' van de schapen en de vogels na, die zijn lentefeest aan het vieren. Zodra ik de tientallen pasgeboren lammetjes nader, beginnen ze als skippy-ballen te stuiteren, erg grappig vermaak voor onderweg. Het laatste stuk bij Zwammerdam langs de drie molens was zwaar, met harde tegenwind, en toen brak op het laatste stukje ineens de hemel open : rukzak af, proberen mijn regencape om te doen, in de haast lukt het natuurlijk niet ondanks het trucje thuis geoefend te hebben. Drijfnat staat het huilen me nader dan het lachen, en precies als het lukt, stopt het met regenen, en moet ik om mezelf lachen. Het is maar goed dat niemand het gezien heeft, zo'n grote op-en-neer flapperende rode bult, waar gevloek uit komt...

Slapen doe ik in een luxe-rijtjeshuis in Bodegraven, bij een heel net en humorloos echtpaar, die wel aardig en verzorgend zijn. Ik scoor geloof ik nogal wat strafpunten : dat ik gevraagd heb of ze ook eten kookt, dat ik af en toe te hard lach, en dat ik vraag of ze ergens Internet weten. Samen met Nanda, een mede-wandelaarster van Brabant naar Schotland, eten we wat in het dorp.

Lunch : zelfgemaakte boterhammen

Diner : schnitzel met zuurkool

Tot snel, lief zijn voor elkaar, Willemijn