Naast Jeruzalem en Rome is Santiago de Compostela altijd een belangrijke pelgrimsbestemming geweest. Je kunt wel zeggen dat het voor de West-europeanen altijd alde meest bezochte pelgrimsstad is geweest. Het is gelegen in Galicië, het Keltenland ten noorden van Portugal en het ligt niet ver af van de Atlantische Oceaan. Van oudsher wordt hier de leerling van Christus, Jacobus , vereerd. Jacobus was één van de zonen van Zebedeus. De andere zoon was Johannes. Hij wordt ook wel Jacobus de Meerdere genoemd, dat 'meerdere' slaat vooral op het feit dat hij één van de eerste discipelen was, die geroepen werd om Jezus te volgen.

Al in de 9de eeuw trokken pelgrims uit onze landen naar het vermeende graf van Sint Jacob. Zij werden dan ook 'mensen van de weg' genoemd. Sindsdien is de stroom pelgrims nooit meer opgehouden, ondanks reformatie en revolutie, opstand en oorlog. De legende vertelt dat het gebeente van Jacobus na zijn dood overgebracht werd naar Spanjedoor een onbemand schipdat 'strandde' aan de Galicische kust. Hij werd daar wat verder landinwaards begraven, waarna zijn graf werd vergeten. Pas eeuwen daarna werden zijn stoffelijke resten aangetroffen op een oud Romeins grafveld met de naam Campus Stellae of Sterrenveld. Een ster, zo verluidt de legende, had de vinders de weg naar het vergeten graf gewezen. Er is een boek, het Liber Sancti Jacobi, bewaard gebleven dat in de twaalfde eeuw werd geschreven door een Franse klerk, Emeric Picaud. Het wordt ook wel beschouwd als de eerste reisgids in Europa. Hij beschrijft een aantal hoofdroutes door Frankrijk. De daarbij genoemde plaatsnamen zijn: Tours, Vézelay, Le Puy-en-Velay en St. Gilles bij Arles. De routes worden resp. genoemd: Via Turonensis, Via Lemovicensis, Via Podiensis en Via Tolosane. Drie van deze wegen komen bij elkaar in Ostabat in de Pyreneeën op een plek die Gibraltar wordt genoemd (een verbastering van het Baskische woord voor Zaligmaker). De weg voert vandaar over de pas van Roncesvalles (bekend van het Roelandslied) naar Puente La Reina. Hier voert de vierde weg, die de Pyreneeën is overgestoken via de Somportpas, zich bij de anderen. Vanaf dat punt heet de gezamenlijke weg, ruim 600 kilometer lang, de Camino Francés, oftewel de Franse weg.

Santiago (Sint Jacob) is de plaats van het graf van de apostel Jacobus de Meerdere.Na de dood van Jezus begaf Jacobus zich naar Spanje ter verspreiding van het nieuwe geloof. Erg hartelijk werd hij er niet ontvangen,hij verlietmin of meer gedesillusioneerd het Iberisch schiereiland. In 44 werd hij in Jeruzalem op last van Herodes Agrippa onthoofd. Hij mocht niet in Jeruzalem begraven worden en zijn lichaam kwam, in een marmeren sarcofaag en een klein bootje, meegevoerd door de zeestroming, terecht in Galicië, het huidige noordwest-Spanje, het gebied waar hij dus eerder had rondgetrokken. Hij werd begraven in Santiago de Compostela. Het graf raakte in vergetelheid totdat het in het begin van de 9e eeuw werd herontdekt door de kluizenaar Paio. Karel de Grote bepaalde dat er een kerk werd gesticht en het een bedevaartplaats zou worden. Als zodanig speelde het een rol in de strijd tegen de Moren.

Vanaf 1100 nam het aantal pelgrims sterk toe. Uiteraard waren er twijfels over de echtheid van het graf. Toen in 1879 het gebeente van Jacobus en zijn metgezellen werd opgegraven, bepaalde de toenmalige paus Leo XIII dat het hier om het authentieke gebeente van de apostel ging. Waarmee, uiteraard, de twijfels niet de wereld uit waren. Het graf bevindt zich in de crypte onder het hoofdaltaar van de kathedraal van Santiago. Achter het altaar, er boven, staat een zilveren buste van Jacobus en pelgrims gaan een trap op om de zoom van de mantel van dit beeld te kussen. Jacobus de Meerdere is patroonheilige van Spanje en natuurlijk van de pelgrims. Maar ook van arbeiders, apothekers, hoedenmakers en krijgslieden. Jacobus wordt aangeroepen bij reuma. Hij is tevens de patroon van Den Haag.

Mijn beweegredenen om hem op te gaan zoeken zijn niet zozeer religieus, om mijn zonden af te kopen, maar zeker deels spiritueel. Het zal me dichter bij mezelf, bij anderen en bij de wereld brengen. Nog afgezien van het feit dat het me helemaal super lijkt om elke dag telopen, in de natuur te zijn, en me alleenbezig te houden met drinken, eten en slapen. Ikvoel dat het heel goed gaat zijn voor mijn lichaam en geest, en dat ik er heel blij van ga worden.

Een tekst van Antoine de St Exupéry ( Men moet zijn leven dromen, en daarna...moet men zijn droom leven)
' IL FAUT REVER SA VIE
et puis ...
IL FAUT VIVRE SON REVE '

Mijn hoofd en huis zijn al aardig leeg, nogtwee weken, spannend.

Tot snel, lief zijn voor elkaar, Willemijn